21 Ramazan 1441

Fotoğraf: Ebrar Sena Çekiç

Es selamu aleykum, 

21 Ramazan 1441 

وَيَدْعُ الْاِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَٓاءَهُ بِالْخَيْرِۜ وَكَانَ الْاِنْسَانُ عَجُولًا

“İnsan hayra dua eder gibi şerre dua eder. İnsan pek acelecidir.” (Diyanet Vakfı Meali)

“İnsan, hayrın gelmesine dua ettiği gibi kötülüğün gelmesine de dua eder. İnsan pek acelecidir.” (Elmalılı Hamdi Yazır Meali)

[İsra, 11] 

Bu ayetten çıkarılabilecek iki mana var: insan hayra dua ettiğini zannederek aslında şerre dua edebilir. Kendisi için hayır zannettiğinin aslında şer olduğunu zaman içinde fark edebilir. Ya da hem hayra dua eder, hem de şerre dua eder. Her iki durumda da ortak olan bir şey var: İnsan pek acelecidir. 

وَاَنْ لَيْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰىۙ

“Doğrusu insana çalışmasından başka bir şey yoktur (ancak kendi çalıştığının karşılığı vardır).”

[İsra, 39]

“Evet, size meşakkatte büyük rahat var. Zira, fıtratı müteheyyic olan insanın rahatı yalnız sa’y ve cidaldedir.” 

[Münâzarat, s. 139] 

Evet gerçekten de bize ancak meşakkatte, çalışıp çabalamakta, sa’y edip gayret göstermekte, cehd edip amacımıza ulaşmakta rahat var. Hatta amacımıza ulaşamazsak da yeni bir amaç belirleyip gayret göstermeye devam etmekte rahat var. Aksi halde dünyaya geliş amacımıza (ve dolayısıyla yaratılışımıza) aykırı davranıp rahata erdiğimizi sanarken çok daha büyük rahatsızlıklara kapılabiliyoruz. 

فَاِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْۙ

وَاِلٰى رَبِّكَ فَارْغَبْ

“O halde bir işi bitirince hemen diğerine koyul. Ve yalnız Rabb’ine yönel.” 

[İnşirah, 7-8] 

Adı inşirah (iç ferahlığı, gönül açıklığı) olan bir surenin bu ayetlerle bitmesi çok ilginç değil mi? Demek ki asıl inşirah gerçekten bir işi bitirince diğerine koyulmakta ve yalnızca Rabbimize rağbet etmekte: O’na yönelmekte, O’na güvenmekte, karşılığını yalnızca O’ndan beklemekte. 

Rabbim gayretimizi ve hayretimizi ve ona yönelişimizi artırsın. 

Selamlar,